hipochondryk

Mira otros diccionarios:

• hipochondryk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. hipochondrykycy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek cierpiący na hipochondrię, zbytnio przejmujący się własnym zdrowiem, wmawiający sobie choroby; chory z urojenia {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• hipochondryk — m III, DB. a, N. hipochondrykkiem; lm M. hipochondrykycy, DB. ów «człowiek dotknięty hipochondrią, wmawiający w siebie urojone choroby, ciągle utyskujący na swoje zdrowie bez istotnych powodów» …   Słownik języka polskiego

• chory — z urojenia «o człowieku zdrowym, któremu się tylko wydaje, że jest chory; hipochondryk» Wmawiać, wpierać coś komuś jak w chorego jajko zob. jajko 3 …   Słownik frazeologiczny

• chory — chorzy «dotknięty chorobą; chorujący, cierpiący» Ktoś ciężko, beznadziejnie, śmiertelnie chory. Chory na serce, na żołądek. Chory na gruźlicę. Chory z przejedzenia, z przemęczenia. Chora noga, chore zęby. Chore drzewo. Jest bardziej chora niż… …   Słownik języka polskiego

• śledziennik — m III, DB. a, N. śledziennikkiem; lm M. śledziennikicy, DB. ów przestarz. → hipochondryk …   Słownik języka polskiego

• chory z urojenia — {{/stl 13}}{{stl 7}} człowiek wmawiający sobie, że jest na coś chory; hipochondryk {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień